Isaiah 49
1ایجزیرهها از منبشنوید! و ایطوایفاز جایدور گوشدهید! خداوند مرا از رحمدعوتكردهواز احشایمادرماسممرا ذكر نمودهاست. 2و دهانمرا مثلشمشیر تیز ساخته، مرا زیر سایهدستخود پنهانكردهاست. و مرا تیر صیقلیساختهدر تركشخود مخفینمودهاست. 3و مرا گفت: ایاسرائیلتو بندهمنهستیكهاز تو خویشتنرا تمجید نمودهام! 4امّا منگفتمكهعبثزحمتكشیدمو قوّتخود را بیفایدهو باطلصرفكردم؛ لیكنحقّ منبا خداوند و اجرتمنبا خدایمنمیباشد. 5و الا’نخداوند كهمرا از رحمبرایبندگیخویشسرشتتا یعقوبرا نزد او بازآورمو تا اسرائیلنزد ویجمعشوند میگوید (و در نظر خداوند محترمهستمو خدایمنقوّتمناست)؛ 6پسمیگوید: اینچیز قلیلیاستكهبندهمنبشویتا اسباطیعقوبرا برپا كنیو ناجیاناسرائیلرا باز آوری. بلكهتو را نور امّتها خواهمگردانید و تا اقصایزمیننجاتمنخواهیبود. 7خداوند كهولّیو قدّوساسرائیلمیباشد، بهاو كهنزد مردممحقّر و نزد امّتهامكروهو بندهحاكماناستچنینمیگوید: پادشاهاندیدهبرپا خواهند شد و سرورانسجدهخواهند نمود، بهسببخداوند كهامیناستو قدّوساسرائیلكهتو را برگزیدهاست. 8خداوند چنینمیگوید: در زمانرضامندیتو را اجابتنمودمو در روز نجاتتو را اعانتكردم. و تو را حفظنمودهعهد قومخواهمساختتا زمینرا معمور سازیو نصیبهایخرابشدهرا (بهایشان) تقسیمنمایی. 9و بهاسیرانبگویی: بیرونروید و بهآنانیكهدر ظلمتند خویشتنرا ظاهر سازید. و ایشاندر راهها خواهند چرید و مرتعهایایشانبر همهصحراهایكوهیخواهد بود. 10گرسنهو تشنهنخواهند بود و حرارتو آفتاببهایشانضرر نخواهد رسانید زیرا آنكهبر ایشانترحّمدارد ایشانرا هدایتخواهد كرد و نزد چشمههایآبایشانرا رهبریخواهد نمود. 11و تمامیكوههایخود را طریقها خواهمساختو راههایمنبلند خواهد شد. 12اینكبعضیاز جایدور خواهند آمد و بعضیاز شمالو از مغربو بعضیاز دیار سینیم. 13ایآسمانها ترنّمكنید! و ایزمینوجد نما! و ایكوهها آواز شادمانیدهید! زیرا خداوند قومخود را تسلّیمیدهد و بر مظلومانخود ترحّممیفرماید. 14امّا صهیونمیگوید: «یهوهمرا تركنمودهو خداوند مرا فراموشكردهاست.» 15آیا زنبچهشیر خوارهخود را فراموشكردهبر پسر رحمخویشترحّمننماید؟ اینانفراموشمیكنند امّا منتو را فراموشنخواهمنمود. 16اینكتو را بر كفدستهایخود نقشنمودمو حصارهایتدائماً در نظر مناست. 17پسرانتبهتعجیلخواهند آمد و آنانیكهتو را خرابو ویرانكردند از تو بیرونخواهند رفت. 18چشمانخود را بههر طرفبلند كرده، ببینجمیعاینها جمعشده، نزد تو میآیند. خداوند میگوید بهحیاتخودمقسمكهخود را بهجمیعاینها مثلزیور ملبّسخواهیساختو مثلعروسخویشتنرا بهآنها خواهیآراست. 19زیرا خرابهها و ویرانههایتو و زمینتو كهتباهشدهبود، امّا الا’نتو از كثرتساكنانتنگخواهیشد و هلاككنندگانتدور خواهند گردید. 20پسرانتو كهبیاولاد میبودی، در سمعتو (بهیكدیگر) خواهند گفت: اینمكانبرایمنتنگاست، مرا جاییبدهتا ساكنشوم. 21و تو دردلخود خواهیگفت: كیستكهاینها را برایمنزاییدهاستو حالآنكهمنبیاولاد و نازاد و جلایوطنو متروكمیبودم. پسكیستكهاینها را پرورشداد. اینكمنبهتنهاییتركشدهبودمپساینها كجا بودند؟ 22خداوند یهوهچنینمیگوید: اینكمندستخود را بسویامّتها دراز خواهمكرد و عَلَمخویشرا بسویقومها خواهمبرافراشت. و ایشانپسرانـترا در آغـوشخود خواهند آورد و دخترانتبر دوشایشانبرداشتهخواهند شد. 23و پادشاهانلالاهایتو و ملكههایایشاندایههایتو خواهند بود و نزد تو رو بهزمینافتاده، خاكپایتو را خواهند لیسید و تو خواهیدانستكهمنیهوههستمو آنانیكهمنتظر منباشند، خجلنخواهند گردید. 24آیا غنیمتاز جبّار گرفتهشود یا اسیراناز مرد قاهر رهانیدهگردند. 25زیرا خداوند چنینمیگوید: اسیراننیز از جبّار گرفتهخواهند شد و غنیمتاز دستستمپیشهرهانیدهخواهد گردید. زیرا كهمنبا دشمنانتو مقاومتخواهمنمود و منپسرانتو را نجاتخواهمداد. 26و بهآنانیكهبر تو ظلمنمایند گوشتخودشانرا خواهمخورانید و بهخونخود مثلشرابمستخواهند شد و تمامیبشر خواهند دانستكهمنیهوهنجاتدهندهتو و ولّیتو و قدیر یعقوبهستم.
Copyright information for
PesOV