Isaiah 49

1ایجزیرهها از منبشنوید! و ایطوایفاز جایدور گوشدهید! خداوند مرا از رحمدعوتكردهواز احشایمادرماسممرا ذكر نمودهاست.

2و دهانمرا مثلشمشیر تیز ساخته، مرا زیر سایهدستخود پنهانكردهاست. و مرا تیر صیقلیساختهدر تركشخود مخفینمودهاست.

3و مرا گفت: ایاسرائیلتو بندهمنهستیكهاز تو خویشتنرا تمجید نمودهام!

4امّا منگفتمكهعبثزحمتكشیدمو قوّتخود را بیفایدهو باطلصرفكردم؛ لیكنحقّ منبا خداوند و اجرتمنبا خدایمنمیباشد.

5و الا’نخداوند كهمرا از رحمبرایبندگیخویشسرشتتا یعقوبرا نزد او بازآورمو تا اسرائیلنزد ویجمعشوند میگوید (و در نظر خداوند محترمهستمو خدایمنقوّتمناست)؛

6پسمیگوید: اینچیز قلیلیاستكهبندهمنبشویتا اسباطیعقوبرا برپا كنیو ناجیاناسرائیلرا باز آوری. بلكهتو را نور امّتها خواهمگردانید و تا اقصایزمیننجاتمنخواهیبود.

7خداوند كهولّیو قدّوساسرائیلمیباشد، بهاو كهنزد مردممحقّر و نزد امّتهامكروهو بندهحاكماناستچنینمیگوید: پادشاهاندیدهبرپا خواهند شد و سرورانسجدهخواهند نمود، بهسببخداوند كهامیناستو قدّوساسرائیلكهتو را برگزیدهاست.

8خداوند چنینمیگوید: در زمانرضامندیتو را اجابتنمودمو در روز نجاتتو را اعانتكردم. و تو را حفظنمودهعهد قومخواهمساختتا زمینرا معمور سازیو نصیبهایخرابشدهرا (بهایشان) تقسیمنمایی.

9و بهاسیرانبگویی: بیرونروید و بهآنانیكهدر ظلمتند خویشتنرا ظاهر سازید. و ایشاندر راهها خواهند چرید و مرتعهایایشانبر همهصحراهایكوهیخواهد بود.

10گرسنهو تشنهنخواهند بود و حرارتو آفتاببهایشانضرر نخواهد رسانید زیرا آنكهبر ایشانترحّمدارد ایشانرا هدایتخواهد كرد و نزد چشمههایآبایشانرا رهبریخواهد نمود.

11و تمامیكوههایخود را طریقها خواهمساختو راههایمنبلند خواهد شد.

12اینكبعضیاز جایدور خواهند آمد و بعضیاز شمالو از مغربو بعضیاز دیار سینیم.

13ایآسمانها ترنّمكنید! و ایزمینوجد نما! و ایكوهها آواز شادمانیدهید! زیرا خداوند قومخود را تسلّیمیدهد و بر مظلومانخود ترحّممیفرماید.

14امّا صهیونمیگوید: «یهوهمرا تركنمودهو خداوند مرا فراموشكردهاست.»

15آیا زنبچهشیر خوارهخود را فراموشكردهبر پسر رحمخویشترحّمننماید؟ اینانفراموشمیكنند امّا منتو را فراموشنخواهمنمود.

16اینكتو را بر كفدستهایخود نقشنمودمو حصارهایتدائماً در نظر مناست.

17پسرانتبهتعجیلخواهند آمد و آنانیكهتو را خرابو ویرانكردند از تو بیرونخواهند رفت.

18چشمانخود را بههر طرفبلند كرده، ببینجمیعاینها جمعشده، نزد تو میآیند. خداوند میگوید بهحیاتخودمقسمكهخود را بهجمیعاینها مثلزیور ملبّسخواهیساختو مثلعروسخویشتنرا بهآنها خواهیآراست.

19زیرا خرابهها و ویرانههایتو و زمینتو كهتباهشدهبود، امّا الا’نتو از كثرتساكنانتنگخواهیشد و هلاككنندگانتدور خواهند گردید.

20پسرانتو كهبیاولاد میبودی، در سمعتو (بهیكدیگر) خواهند گفت: اینمكانبرایمنتنگاست، مرا جاییبدهتا ساكنشوم.

21و تو دردلخود خواهیگفت: كیستكهاینها را برایمنزاییدهاستو حالآنكهمنبیاولاد و نازاد و جلایوطنو متروكمیبودم. پسكیستكهاینها را پرورشداد. اینكمنبهتنهاییتركشدهبودمپساینها كجا بودند؟

22خداوند یهوهچنینمیگوید: اینكمندستخود را بسویامّتها دراز خواهمكرد و عَلَمخویشرا بسویقومها خواهمبرافراشت. و ایشانپسرانـترا در آغـوشخود خواهند آورد و دخترانتبر دوشایشانبرداشتهخواهند شد.

23و پادشاهانلالاهایتو و ملكههایایشاندایههایتو خواهند بود و نزد تو رو بهزمینافتاده، خاكپایتو را خواهند لیسید و تو خواهیدانستكهمنیهوههستمو آنانیكهمنتظر منباشند، خجلنخواهند گردید.

24آیا غنیمتاز جبّار گرفتهشود یا اسیراناز مرد قاهر رهانیدهگردند.

25زیرا خداوند چنینمیگوید: اسیراننیز از جبّار گرفتهخواهند شد و غنیمتاز دستستمپیشهرهانیدهخواهد گردید. زیرا كهمنبا دشمنانتو مقاومتخواهمنمود و منپسرانتو را نجاتخواهمداد.

26و بهآنانیكهبر تو ظلمنمایند گوشتخودشانرا خواهمخورانید و بهخونخود مثلشرابمستخواهند شد و تمامیبشر خواهند دانستكهمنیهوهنجاتدهندهتو و ولّیتو و قدیر یعقوبهستم.
Copyright information for PesOV